Hoe zijn we tot het besluit gekomen?

Om dit uit te leggen is het nodig dat ik mijn levensverhaal vertel. Zoals in ieders leven zijn er wel een aantal momenten waar je als het ware een vlaggetje bij kunt plaatsen. Momenten die een invloed hebben gehad op je verdere leven. Zo zijn er ook in mijn leven een aantal van die momenten geweest die er echt uitspringen!

Bekering

Opgegroeid in een gezin waar het geloof centraal stond, werd mij altijd verteld hoe belangrijk het was een volgeling van Jezus te worden en je leven te wijden aan Hem. Ik heb een behoorlijke periode in mijn jonge leven dat ik daar niet zo veel mee deed. Op achttienjarige leeftijd ging ik inzien dat het leven wat ik leidde, een leven was die mij van God afhield. Op een dag heb ik mij heel bewust gekeerd tot God. En heb uitgesproken of Hij mij mijn zonden wilde vergeven, wetende dat er vergeving was in het offer wat Jezus, Zijn Zoon en ik mij daarvan moest bekeren. Vanaf die tijd kwam er daadwerkelijk een verandering in mijn leven. Ik was blij en ervoer vrede in mijn binnenste. Kort daarna heb ik me laten dopen samen met Lammy, mijn vrouw en toen vriendin.

Een bijzondere ervaring

In geestelijk opzicht ben ik opgegroeid in de Vergadering van Gelovigen. Een gemeente waarin de verspreiding van het evangelie centraal staat. We waren dan ook vanaf het begin actief bezig met het verspreiden daarvan. Dit d.m.v. openluchtdiensten, tentsamenkomsten traktaat verspreiding, straatwerk en deur aan deur evangelisatie. Het heeft een stevige basis gelegd voor mijn geloofsleven!

“Iedere malloot zou de Bijbel geschreven kunnen hebben”

Op een gegeven dag kreeg ik een nieuwe collega meetassistent. Het duurde niet lang of ik kwam met hem in gesprek over het geloof. Het leek alsof het hem niet zoveel interesseerde. Een uitspraak die me bij is gebleven…’iedere malloot zou de Bijbel geschreven kunnen hebben’. Hij zei atheïst te zijn. Toch gebeurde er iets wonderlijks! Vanaf die dag heb ik letterlijk dagelijks met hem over het geloof gesproken. Hem verteld van God de Schepper, de zondeval, het zondige karakter van de mens. De kloof, veroorzaakt door de zonde, tussen mens en God. Over bekering en nog veel meer. Vaak was dit gesprek eenrichtingverkeer. Dit heeft een paar maanden geduurd….. Tot het moment voor mij kwam dat ik er mee wilde stoppen. Het leek erop dat het geen resultaat had. De reactie van zijn kant was minimaal.

Een besluit

Op een dag besloot ik inderdaad er niets meer over zeggen, tenzij hij er zelf over zou beginnen. Wat gebeurde er toen? We waren aan het werk op een spoorbrug over het Van Starkenborgkanaal nabij Groningen. En op de binnenkant van de brug stond met dikke graffiti letters “Immanuël” wat betekent “God met ons”. Het was voor mij de eerste uitdaging om mijn belofte niet te verbreken. En heb gezwegen….

Het evangelie aan een rasterpaal!

Ver van de bewoonde wereld!

Een uurtje later waren we in de velden aan het werk. En echt… als je boven Groningen werkt heb je soms het gevoel dat je aan het einde van de wereld bent beland. Dat wat ik nu vertel speelde zich af in een dergelijk gebied. We moesten daar een ondergronds meetpunt opzoeken.

Zo’n punt is vastgelegd door een aantal aanmetingen uit vaste bovengrondse objecten. Één van die maten was vastgelegd aan een rasterpaal bij een dam die toegang gaf tot een weiland. Tot mijn grote verbazing zag ik dat aan die paal een traktaat was bevestigd d.m.v. een punaise! Ik las even snel waar het over ging en het bleek over een man te zijn die als drugsverslaafde tot bekering kwam! Hieruit bleek voor mij duidelijk dat ik deze dag toch niet mocht zwijgen over het goede nieuws dat ik te vertellen had! Naar aanleiding van die traktaat heb ik hem nogmaals het dat goede nieuws verteld. Enige tijd later kwam mijn collega tot bekering! Halleluja!

Dogma of waarheid?

We hebben een aantal jaren met ontzettend veel plezier met elkaar samengewerkt. Mijn collega kwam regelmatig met allerlei vragen over Bijbelgedeeltes die hij had gelezen. En ik gaf hem dan antwoorden op de vragen die hij stelde….. Maar wat bleek? Hij was lang niet altijd tevreden met het antwoord dat ik hem gaf! Hij zei dan tegen mij: ´Ja… dat kun je wel zeggen, maar dat staat er niet! Zodoende kwam ik tot de ontdekking dat niet alles waarin ik destijds ben onderwezen klopte en dus in strijd was met wat er werkelijk stond! Dit zette me tot nadenken en heb toen voor mezelf besloten om de Bijbel, alsof ik helemaal niets wist, helemaal opnieuw te gaan lezen.

Of zoals sommigen zeggen: ‘de bijbel lezen zonder de gekleurde religieuze bril!’ Vanaf die tijd ben ik ernstig gaan zoeken naar de waarheid en meer en meer lezen in het Woord. In die tijd groeide ook steeds meer het verlangen om de waarheid van dat Woord onder de mensen te brengen. Ik begon Bijbelstudies te geven waarin één ding centraal stond; Het in praktijk brengen van datgene wat we geleerd hebben.

In de Jakobus brief staat dat geloof zonder werken dood is! Wat voor nut heeft het als je iets gelooft en er niet naar handelt?

In verschillende gemeenten begon ik het woord te prediken, in feite met hetzelfde doel: Mensen uit te dagen Jezus te volgen in woord en daad!

Een tuinhuisje met openstaande deuren.

Met openstaande deuren!

Na verloop van tijd gingen we als gezin in de meivakantie naar camping ‘de Betteld’. Vlak voor dat we weg gingen moest ik nog zo nodig wat opschot weghalen (braamstruiken e.d.). Ik gebruikte daarvoor een klein zeisje. Deze was ik nog even vlijmscherp aan het maken. Terwijl ik daar stond, in de deuropening van ons tuinhuisje het zeisje te slijpen met een wedsteen, zat Lammy al ongeduldig te wachten tot ik klaar was om te vertrekken.

Aangekomen op de camping, ging ik elke morgen naar de Bijbelstudie, die gegeven werd door Kees Goedhart en Peter Vlug. De studies gingen over de gaven van de Geest. Tijdens een studie die ging over de gave van profetie, gaf Kees Goedhart op een gegeven moment ruimte aan de toehoorders om een profetie uit te spreken. Ik luisterde met een gemengd gevoel. De uitgesproken profetieën waren naar mijn idee oppervlakkig en vrij algemeen. Iedereen kon er wat mee. Op een gegeven moment beëindigde Kees de sessie. Direct daarop onderbrak Peter Vlug hem en vroeg hij nog iets mocht zeggen. Hij zei het volgende…: ‘Ik zag een beeld en ik vind echt dat ik dit door moet geven, God heeft hier een bedoeling mee…! ‘Ik zag een man staan in de opening van z ’n tuinhuisje met openstaande deuren, z’n zwaard vlijmscherp te maken. Deze man zal met de zelfde scherpte als van dat zwaard het Woord van God brengen! Ik zat als aan de stoel genageld! Ik zag mezelf in een flits daar weer staan om mijn zeis vlijmscherp te maken! Ik heb hem daarna nog even aangesproken i.v.m. het verschil die er was tussen zwaard en zeis. Hij dacht dat het een zwaard was, maar het had ook een zeisje kunnen zijn. Het stimuleerde mij om door te gaan met het bestuderen van het Woord en mij vast kon houden aan de uitgesproken profetie!

Bevestiging

Er kwam een periode dat ik ouderling werd in de baptistengemeente ‘De Wegwijzer’ in Emmen. Het was een zware periode. Dit omdat de combinatie preken en de voorbereiding daarvan, het raadswerk en het reguliere werk mij te veel werd. Ik ben daardoor minder gaan spreken in de diverse gemeentes. Tegen de tijd dat de ‘raadsverkiezingen’ en mijn ambtsperiode verliep, vroeg ik me zelf af of ik wel door moest gaan met het werk in de raad. Eigenlijk lag mijn hart meer bij het spreken. Maar ik kon voor mezelf daarin moeilijk een keuze maken. Ik moest één van beide afstoten! Ik ben in die periode, samen met mijn zoon, naar ’10 dagen bidden en vasten’ gegaan. Een onderdeel van het bidden was dus ook of God mij wilde duidelijk maken wat ik moest doen; Prediken of raadswerk. Op dinsdagavond belde een broeder die de stukken zou versturen voor de verkiezingen. Hij wilde weten wat ik besloten had.

In één oogopslag!

Ik had op dat moment nog geen duidelijk antwoord gekregen van God en zei dus dat ik het niet wist. ‘Morgen voor 10:00 uur moet ik het weten, want dan verzend ik de verkiezingsformulieren.’ Goed, dan moet dat dan maar. Ik beloofde morgen voor 10:00 te bellen. De volgende dag toen de klok richting tien uur begon te tikken zei ik tegen God ‘ik moet het nu echt wel weten! Zonder duidelijkheid van uw kant kan ik geen keuze maken! Toen gebeurde er iets wonderlijks! Een heel duidelijke zachte stem zei: “Marcus 3:14”. Dat alleen!

Ik pakte de Bijbel, opende het met één beweging en mijn oog viel gelijk op de tekst die God tegen me zei. Ik hoefde niet te zoeken, zelfs niet naar het vers!

Er stond geschreven:

‘Hij stelde er twaalf aan, opdat zij met Hem zouden zijn en opdat Hij hen zou uitzenden om te prediken’.

Dit was voor mij duidelijk! Dank u wel Heer!!

Nieuwe schoenen

Ongeveer 2 jaar geleden kwam Robbert, onze 2e zoon, bij me en had iets bijzonders voor mij om te bekijken. ‘Dit moet je even zien’ Zei hij ‘ik weet zeker dat je het leuk zult vinden! Het waren de lessen van de Pioneer school gegeven door Torben Søndergaard. Onder het motto ‘onderzoek alle dingen en behoud het goede’ ging ik de lessen bekijken. Ik was onder de indruk! Dingen, die ik al jaren zag, maar geen invulling aan kon geven. Soms omdat ik niet durfde uit te stappen. Soms vanwege de tegenstand die er was in de gemeente waartoe ik behoorde. ‘Met grote regelmaat, werd bevestigd wat ik al jaren dacht! Het echte kerk zijn! Niet wat zich afspeelt binnen de vier muren van een gebouw, maar daar buiten!

Gemeente zijn zoals het beschreven wordt in Handelingen. De prediking ging gepaard met kracht! Duizenden mensen kwamen tot bekering, zieken werden genezen. Mensen werden bevrijd van demonische machten. Het woord wat Jezus zelf heeft gesproken werd bewaarheid! Het begon zich met kracht als olievlek te verspreiden! In diezelfde periode gebeurde er iets zeer bijzonders. Op en morgen was ik aan het werk in Elburg. Ik kreeg een berichtje binnen van een broeder die ik eigenlijk alleen maar van gezicht vanaf de ’kansel’ kende maar nog nooit mee had gesproken. Hij vroeg aan mij of ik geloofde in profetieën en tongentaal. Ik kon dat met ja beantwoorden. Hij werd door de Heilige Geest gedreven om voor mij old-shoes[1]te bidden. Deze morgen ontving hij een woord specifiek voor mij. Hij schreef het volgende: “God houdt van je. Hij ziet je. Hij ziet je strijd ook! De Heer zegt: je loopt op oude schoenen. Ik heb nieuwe schoenen voor je! Ben je bereid om te gaan? De Heer zegt: het is tijd om te gaan! De Heer roept zijn strijders op om te gaan. Niet vanuit eigen kracht, maar alleen door zijn Geest. Laat je leiden door de Geest en Hij zal jouw teleurstellingen en verdriet wegnemen. Je pijn, geslagen wonden gaat Hij helen. Ja zelfs de littekens neemt Hij weg! Hij zet je op de Rots, als je de nieuwe schoenen aantrekt. Zo spreekt je Vader, de liefhebbende Heer.

Alhoewel deze broeder niet wist waar ik mee bezig was, was het woord wel heel erg toegespitst op de situatie waarin ik verkeerde. Ik heb even staan huilen van blijdschap, omdat ik ervoer dat God heel duidelijk aanwezig was en een plan had met mijn leven! Ik wist welke bedoeling Hij had met mij!

Het was me gelijk wel duidelijk wat God bedoelde met die nieuwe schoenen! Het is de wijze waarop wij gemeente moeten zijn. Zoals de eerste christenen in handelingen ook deden net zoals Jezus onze Heer heeft opgedragen in Lucas 24:47:

Dat in Zijn naam gepredikt moet worden bekering tot vergeving van zonden aan alle volken te beginnen bij Jeruzalem. In Marcus 16:15 t/m 18. staat dat we de wereld in moeten trekken om het evangelie aan iedereen te vertellen. De gelovigen zullen herkenbaar zijn aan de wonderen die ze verrichten. Op zieken de handen leggen en genezen. Demonische machten moeten wijken in de naam van Jezus! Ik zie het als een gevolg op de gebedsverhoring van de 70 die uitgezonden werden om het zelfde te doen! Ik wil een onderdeel daarvan zijn! Dit alles tot verheerlijking van God onze Vader en de Heer Jezus Christus!

De overstap

Ik begon hierin te handelen. In het begin had ik iemand nodig die me op weg wilde helpen. Om in de praktijk te ontdekken dat het echt mogelijk is een zieke de handen op te leggen en te genezen. Die persoon was niet zo moeilijk te vinden, want Robbert had inmiddels al ervaring. En warempel…, één van de eerste keren dat bad ik voor een vrouw die spierdystrofie had aan haar beide voeten. Ze kwam met krukken aanlopen en na gebed liep ze zonder krukken weer verder. Ik was zelf zo verbaasd dat ik niet in staat was haar op een duidelijke manier het evangelie uit te leggen! Daarna heb ik vele tientallen wonderen gezien.

Mensen die daarna hun harten openden voor het evangelie. Het Woord kon gezaaid worden. Soms groepen van 10 tot 15 man tegelijk! Wat een vreugde wat een kracht! We hebben mensen tot Jezus mogen brengen!

12 november j.l. Had ik een spreekbeurt in Valthermond. ’s Morgens toen ik nog op bed lag, sprak God tot mijn hart! Iets wat Hij al veel vaker gedaan heeft, maar waar ik niet direct gehoor aan gegeven heb.

Het kwam nog al eens voor tijdens mijn eigen spreken, als ik het bijvoorbeeld had over het volledig volgen van Jezus, het door mijn gedachten flitste dat ik zelf geen gehoor gaf aan dat wat ik predikte! Dit besprak ik die ochtend ook met mijn vrouw Lammy. Ik had al verschillende pogingen gedaan om, op een voor mij financieel acceptabele manier, te stoppen met mijn werk of minder te gaan werken. Maar dit liep allemaal op niets uit. Die ochtend hebben we samen besloten dat ik ontslag zou nemen en erop vertrouwen dat God verder zal voorzien. Vanaf nu kunnen we ons fulltime inzetten voor het Koninkrijk van God!