Ik wil graag iets met u delen. Ik was de afgelopen dagen wat aan het mijmeren, over allerlei dingen die ik heb meegemaakt tijdens de periode als landmeter. Er komen dan allerlei herinneringen naar boven, spannende, levensbedreigende, gevaarlijke, maar ook vaak leuke momenten. Ik voel (ervaar) dan opnieuw weer de spanning, angst en vaak ontzettend veel plezier!
WERKEN OP HET WAD
Het is al flink wat jaren geleden dat ik als hydrograaf werkzaam was op de Waddenzee. Er moest een waterleiding aangelegd worden tussen Holwerd en Ameland. Het waren lange dagen en hele onregelmatige werktijden. Tijdens eb moesten we de aslijn van de te leggen leiding uitzetten, tijdens vloed werd met een enorme spuitlans de geul gespoten en gelijktijdig werd de leiding er ingelaten. Deze techniek kon alleen toegepast worden op de plaatsten waar tijdens de vloed voldoende water stond om het legschip drijvende te houden. Daar waar dat niet kon, werd naderhand met kranen een geul gegraven en de leiding daar ingelegd.
“DIT BORD KAN ONS MISSCHIEN WEL VAN PAS KOMEN!”
Aan het eind van het hele project, toen de aannemer met al het materiaal al was vertrokken, moest ik samen met m’n meetassistent een laatste stukje leiding inmeten op de kwelders bij Holwerd. Circa 2 kilometer uit de kust was nog een stuk leiding in een gegraven geul gelegd en vervolgens weer toegedekt met aarde. We moesten er voor zorgen dat we tijdens laag water de meting konden uitvoeren. Bij hoog water zou er circa 70 cm water staan. Gekleed met een waadbroek, regenjas en bepakt met instrumentarium liepen we over de dijk richting het wad. Met dat we de dijk wilden oversteken zag ik een verkeersbord, “verboden voor alle verkeer” liggen.
Ik zeg tegen m’n meetassistent; ‘dit bord kunnen we misschien nog wel gebruiken’. We hebben er een touwtje aangeknoopt en achter ons aangesleept richting de werkplek. Het was een eind baggeren door de drek van de kwelders.
Vast gezogen in de modder!
Op de plek aangekomen moesten we met een prikstang in de bodem prikken om te bepalen waar precies de leiding lag. Op een gegeven moment zakte mijn collega in de modder weg. Eerst tot aan de knieën. Hij probeerde eruit te komen, maar de modder zoog hem vast! Des te meer hij probeerde zich eruit te wurmen, des te verder zakte hij weg in de blubber. Het ging allemaal zo lang door, dat de situatie penibel werd, hij zakte tot aan z’n kin weg! Ik kon niet bij hem komen, want dan zouden we beide in die situatie terecht komen. Toch was ik de enige die hem kon helpen. Geen telefoon of radio, alleen wij tweeën eenzaam op het wad! Het tij was al gekeerd en we zagen het water, op afstand, al langzaam op ons af komen! Tussentijds had ik geprobeerd het verkeersbord wat naar hem toe schuiven en er op te klauteren. Ik zou immers door dat bord wat extra draagkracht kunnen creëren. Het ging allemaal heel moeizaam en de tijd begon echt te dringen. Zodanig dat mijn collega angstig werd en in paniek raakte en dus nog verder weg zakte! Voor het eerst in mijn leven zag ik doodsangst in de ogen van iemand. Op dat bord klauteren was geen optie meer, dat lukte gewoon niet. Dus stapte ik, rekening houdend, dat ik vaste grond onder mijn voeten hield, met dat bord voor me uit naar hem toe. Door het grote draagvlak van het bord had ik extra steun. Uiteindelijk kon ik de hand van m’n collega pakken. Met de extra steun die ik had van het bord en de vaste bodem onder mijn voeten, kon ik wat meer kracht zetten en hem heel langzaam, stukje bij beetje naar mij toe trekken. Uiteindelijk lukte het ons net op tijd weer los te komen.
Voorzienigheid!
Achteraf vraag ik me wel eens af, wat er gebeurd zou zijn als ik dat bord niet had meegenomen? Zonder dat bord zou ik onvoldoende steun hebben gehad om mijn collega uit de modder te trekken. Hulp halen was ook geen optie. Want in de wijde omgeving was geen mens te bekennen! Het zou absoluut te veel tijd vergen. Het water kwam op en 20 cm water was voldoende om mijn collega te doen verdrinken! Ik zie het echt als een voorzienigheid van God dat we op de plek waar we de dijk overstaken dat bord zagen liggen! Ik heb in al die veertig jaar niet meer zo ’n bord langs de weg zien liggen! God is goed!
Een andere vraag….
Had mijn collega zichzelf kunnen redden uit deze benarde situatie? Het antwoord is duidelijk nee! Des te meer hij pogingen deed om zich te ontworstelen uit de modder, des te verder zakte hij weg in diepte….. de enige manier om er uit te komen was hulp van buitenaf!
Het doet me ergens anders aan denken! In de Bijbel staat ook van iemand geschreven dat Hij gezonken was in grondeloze modder, waar je niet kunt staan. zelf zo diep dat hij kopje onder ging. Die persoon is niemand minder dan Jezus, Zoon van God! Ik ben zelf ooit een keer van de verdrinkingsdood gered en weet hoe het voelt als je onder water bent en naar adem snakt. Het maakt je benauwd. Je slaat om je heen en je ziet geen uitweg! Deze profetische woorden in psalm 62 beschrijven het zelfde gevoel! Jezus heeft het allemaal ervaren. De vraag is… waarom?
De mens in de macht van de zonde
Toen God de Hemel en de aarde schiep, was het op de zesde dag dat Hij de mens maakte. Hij maakte hen naar het evenbeeld van Hemzelf en de mens leefde in volledige harmonie met God. Hij maakte de mens zodanig, dat hij volledige vrijheid had om eigen keuzes te maken. Dus een mens is geen robot die bestuurd wordt door God, maar kan zelf ervoor kiezen God lief te hebben, te gehoorzamen of niet. God had één gebod gegeven. In de hof stond een boom, waarvan ze de vrucht niet mochten eten. Als ze dat wel deden zouden ze sterven. De mens besloot om niet te gehoorzamen en ging in feite z’n eigen weg! De relatie tussen God en mens werd verbroken door ongehoorzaamheid aan God. Ze keerden God de rug toe en gingen hun eigen gang. Ze werden zelfzuchtig en dachten het zelf te kunnen regelen. Door deze beslissing hebben wij een zondige natuur ontvangen. En inderdaad…. je hoeft maar om je heen te kijken en we zien het overal. En als we naar onszelf kijken en eerlijk zijn….? Zijn we in meer of mindere mate allemaal niet zelfzuchtig, leugenachtig, bedriegers, dieven enzovoort? Het gevolg van dit alles is dat we moeten sterven en in de bijbel staat dat we daarna zullen worden geoordeeld. Zonder Jezus zal dat leiden tot de hel! Het lijkt een uitzichtloze situatie die we zelf hebben veroorzaakt! Ver van God verwijderd! Je zou kunnen zeggen dat we zo onze eigen modderpoel gecreëerd hebben!
Bestaat God?
Er zijn mensen die interesseert het niet, omdat ze niet geloven dat God bestaat. Ik kom vaak mensen op straat tegen die zeggen “Ik heb hem nog nooit gezien!” of “als er dan een God is, waarom is er dan zoveel ellende op de wereld!” Let op! God heeft gezegd: “Heb je naaste net zo lief als jezelf!” Stel dat iedereen dat zou doen? Zou er dan ellende op de wereld zijn?
Hieruit blijkt weer de ongehoorzaamheid aan God. De andere reden ‘ik heb hem nog nooit gezien?’ Het mag toch duidelijk zijn, dat als je iemand niet ziet, dat hij ook niet zou bestaan? Het kan zijn dat je iemand ontmoet waarover je al veel gehoord hebt! Tijdens zo’n bezoek kom je tot ontdekking wat voor persoon dat is. Zo is het ook met God. Je kunt een ontmoeting met God hebben en ontdekking wie hij is! God laat zich zien in zijn schepping! Ooit wel eens gelet op bijvoorbeeld de vorm van een ijskristal? Net als alle miljarden mensen, is er niet één gelijk! Ik zou evenzo goed duizenden andere voorbeelden kunnen noemen, die de grootheid van God laten zien! In de Bijbel staat dat God zich zichtbaar maakt in Zijn schepping. God zegt ook, dat als je Hem zoekt, Hij zich laat vinden. God is geen speld in een hooiberg! Het is zelfs zo, dat God jou zoekt! De vraag is; hoe heeft God daar blijk van gegeven?
God gaf zijn Zoon!
Ondanks het feit dat we God de rug toegekeerd hebben, we het totaal verbeurd hebben en we onze eigen modderpoel gecreëerd hebben, deed God iets heel bijzonders! Hij stuurde Jezus Zijn zoon naar deze aarde. Hij werd geboren als mens en werd dus net zo als één van ons. Hij leefde als volmaakt persoon en deed precies wat God de Vader van Hem verwachtte. Hij voorzag de mensen van eten als het nodig was. Hij genas de verlamden, kreupelen, blinden, doven en noem maar op! Hij had zijn naaste even lief als zichzelf. Ondanks dit feit, hadden veel mensen toch een hekel aan Hem, omdat hij ook iemand was die niet om de waarheid heen draaide. Hij bracht aan het licht wat verborgen was! Dat leidde ertoe dat Hij, in feite onterecht werd Jezus kruisveroordeeld en de zwaarste straf kreeg die er maar denkbaar was. Hij werd daarom mishandeld, geslagen geschopt, gegeseld tot bloedens toe, als een moordenaar aan een kruis gespijkerd. Hij werd als onschuldige schuldig gemaakt, beladen met zonde die Hij niet gedaan had. En God liet het allemaal gebeuren. Het was in het verre verleden allemaal al voorspeld. God wilde dat hij de zonde van de wereld zou dragen. In feite werd hij beladen met onze zonden!
Hij kwam bij ons in de blubber staan
Het mooie van alles is dat God een middel gaf waardoor wij bevrijd kunnen worden van onze zonden en vergeving kunnen ontvangen. Nu weet ik dat elk voorbeeld tekort schiet, met betrekking tot het werk wat Jezus heeft gedaan. Maar soms kan een voorbeeld dat begrijpelijker maken. Toen mijn collega in de drek was weggezonken was er op dat moment maar één middel om hem te bevrijden uit zijn benarde situatie. Ik moest zelf naar hem toekomen om hem er uit te trekken! Ik moest me vuil maken, in de drek te gaan staan. Zo kwam ook Jezus naar ons toe en ging naast ons in de blubber staan. Hij werd bevuild met met onze zonden. Hij was het enige middel om ons te bevrijden en weer terug te brengen tot God. Mijn collega moest mijn hand vastgrijpen zodat ik hem er uit kon trekken! Als je bevrijdt wil worden uit de drek van de zonde, dan mag je weten dat Jezus jou de reddende hand aanbied. Hij is de enige die je kan bevrijden. Alle mensen bevinden zich in feite in de zelfde situatie en kunnen zichzelf niet bevrijden. Jezus kwam van buitenaf en kwam naast je staan en strekt zijn hand naar je uit!
Pak die hand!
Als je dat wel zou willen, pak dan die hand vast! Het is een stap van geloof. Petrus sprak tot de menigte en zei: bekeer je van je zonden en laat je dopen, opdat je vergeving van zonden mag ontvangen! Het bloed van Jezus reinigt ons van zonden! Je kunt die hand aanpakken door het volgende gebed met je hele hart uit te spreken:
Here God, ik erken dat ik gezondigd heb en mijzelf in deze drek van zonde heb gemanoeuvreerd. Ik heb vergeving nodig. Ik geloof dat Jezus Christus in mijn plaats stierf, dat Hij de straf van mijn zonden aan het kruis op zich nam. Ik wil mijn zonden aan U belijden, mij daarvan bekeren en laten dopen! Ik grijp met beide handen de verlossing aan die Jezus mij aanbiedt. Ik geef me volkomen over aan U, Heer Jezus. Ik wil U liefhebben, volgen en gehoorzamen. Wilt U mij vullen met de heilige Geest om mij te helpen een volgeling van Jezus te worden? Dank U Heer, dat U mijn gebed verhoort. In Jezus naam.
Geef een reactie